"Victorie" voor de Soulful Blues Quality

In Bloemendaal zijn ze vooral bekend als Dane & The Dukes Of Soul. Optredens tijdens Bloemendaal Jazz op het podium nabij Vreeburg. The Soulful Blues Quality dateert van 1966. Wat Victorie voor de band betekende blijkt wanneer u onderstaand artikel volledig leest.

Stampvol de straat naast de Dorpskerk, vanaf Vreeburg tot de Donkerelaan. Dane Clark, de zanger van de band en vader van Alain Clark stopte in 2000 vanwege privé-omstandigheden. Dat deed zeer bij de fans en de overige bandleden. Dane zingt niet alleen fantastisch, hij is zeer charismatisch, zingt met heel zijn hart en weet dat ook nogeens op een bijzondere manier over te brengen naar zijn publiek. Geen toneelspel, pure hartstocht tijdens zijn performance. Dat raakt mensen. Natuurlijk leent ook het repertoire dat Dane met zoveel enthousiasme brengt zich bijzonder voor emotionele betrokkenheid bij velen. I' ve Got Dreams to remember zullen vele fans beamen. (Geschreven door Otis Redding met zijn vrouw Zelma Redding en Joe Rock) Zeker gezegd moet worden dat behalve Dane Clark ook de overige bandleden met passie de nummers vertolken. Ze maken niet alleen muziek, de Dukes vertolken precies de emotie die bij de diverse soul-nummers past. (klik op de foto's hierondervoor uitvergroting) Toetsenist, gitarist en zanger Ruud Jansen weet er alles van. Hij kon niet bij ieder optreden zijn, want hij had in die tijd ook zijn eigen Ruud Jansen Band. Ruud kwam al vroeg na de oprichting (1967) van de Soulful Blues Quality in de band. Verderop in dit artikel zijn al eerder aan derden verteld verhaal over de oprichting.



Alain Clark die in 1979 werd geboren was eind jaren negentig regelmatig te zien op het podium waar vader Dane met zijn Dukes of Soul optrad. Toen al bleek Alain zeer talentvol en we kennen de geschiedenis.... Alain is inmiddels beroemd en Dane is natuurlijk zeer betrokken bij wat zijn zoon doet. Hun grote hit Father & Friend is realiteit. Dane zet zich voor de volle 100 % in voor zijn zoon en Alain heeft soms vochtige ogen als hij zijn vader hoort- en ziet optreden. Door de enorme drukte die voor Alain en dus ook Dane ontstond is hereniging van The Dukes of Soul niet meer haalbaar.

Toch gebeurde vrijdag 6 januari 2017 waar vele fans jaren op hebben gehoopt. De Soulvol Blues Quality trad op in Victorie (vroeger Het Wapen van Heemskerk) te Alkmaar. Wat was de aanleiding? (c itaat Facebookpagina Tribute Jan Hupkes) Vorig jaar overleed Jan Hupkens, tot het grote verdriet van vele muziekliefhebbers die hem kenden als de grote promotor achter vele blues-, soul- en jazzfestivals. Uncle J., de grootse kleine man, de man met de eeuwige sigaar, was er niet meer. De in Velsen geboren Jan Hupkens belandde via Haarlem en Alkmaar in Dirkshorn. Met in totaal zo’n 1600 muzikale evenementen op zijn naam organiseerde hij met regelmaat goedbezochte muziekavonden. Eerst in Haarlem en later ook in het Wapen van Heemskerk, het tegenwoordige poppodium Victorie, en Iegsz in Schagen. (einde citaat) Jan deed ook veel voor de Soulful Blues Quality en vandaar dat de band bereid was mee te werken aan een Tribute to Jan Hupkes. Op het podium van Victorie Alkmaar. Voilà nu weet u waarom de openingstitel Victorie voor de Soulful Blues Quality werd gebruikt.Bezetting Soulful optreden Victorie: Dane Clark, vocals; Gill Rijnenberg, guitars; Douglas Jacobino basgitaar; Ruud Jansen, keyboards; Ted Serne, Hans Kat and Edgar Kat horns and Bep Zwerus, drums.

In de kleedkamer (foto hierboven) heerst voor het optreden een gezellige, maar wel een beetje gespannen sfeer. De leden van de band hadden maar een korte voorbereidingsperiode om het repertoire "op te frissen" Wanneer je al zoveel jaren niet met elkaar hebt gespeeld, of zelfs je instrument niet meer hebt aangeraakt, dan kost het toch wat zweetdruppeltjes. Vertrouwde zweetdruppeltjes, dat dan weer wel. Ik vertelde Dane dat ik er bij was toen hij samen met zoon Alain optrad in het GelreDome te Arnhem. Dat was in september 2008 tijdens Symphonica in Rosso met Lionel Richie en Trijntje Oosterhuis. "Vond je dat spannend Dane, voor ca 34.000 mensen optreden?" Ik was zo op Alain gefocust, ik heb niet meegekregen wat er in het veld en op de tribunes gebeurde tijdens ons optreden. Pas na ons optreden, toen ik boven in de artiestenruimte het GelreDome kon overzien, openbaarde zich de enorme mensenmassa waarvoor we zojuist hadden gezongen. Het leek wel een mierennest, wat een mensen.

Dane blijft nuchter. Hij treedt net zo lief op voor een klein intiem publiek en zijn persoonlijk motief is toch in de eerste plaats het ondersteunen van Alain. Eenmaal van het podium een rustige, aardige en integere man. Maar bestijgt hij de bühne dan verandert hij in een swingende- en passionele rasartiest. Met de Cats treedt hij ook op....nou ja..... niet uit Volendam dan he.....

Ted Serne, (onder) al jaren "de regelaar" van de band. Teksten- en muziek uitzoeken, financiën regelen, vroeger cassettebandjes opnemen en verspreiden. O.a. zeg ik met klem. Eigenlijk de Jaap Buys van Dane en The Dukes of Soul. Hij levert zijn verdienstelijke saxofoon-bijdrage, maar zingt ook als het moet, entertaint het publiek en kondigt aan wat gaat komen tijdens de performance. De Parel van de band dus eigenlijk. Kent u niet een restaurant op de Oude Groenmarkt dat Parels heet? Moet u eens leren kennen, misschien komt u Ted daar wel tegen.....

Drumster Bep Zwerus, jawel het zusje van Shirley. Bep drumde in de Soulful Blues Quality. Tevens werkte ze mee aan het album dat de band opnam in Hoeve Adrichem te Beverwijk. De Dukes of Soul werkte ook met andere drummers. Ik mocht zelf een aantal malen invallen als drummer, altijd een feest.

Douglas Jacobino, (foto hieronder) de bassist. Douglas ken ik alleen maar aardig en vrolijk en is net als de anderen verknocht aan muziek maken. Dat bleek ook vrijdag 6 januari 2017 weer.

Ruud Jansen is altijd een zeer belangrijke muzikale peiler geweest voor alle bands waarin hij speelt of speelde. Ruud zingt goed, is virtuoos op de toetsen, speelt waar nodig ook gitaar en kent zeer veel repertoire en ook de geschiedenis van artiesten en bands. Hij heeft enkele koren onder zijn begeleiding en weet als geen ander hoe de juiste stem-harmonieen zijn samengesteld. Onlangs zijn we na 40 jaar gestopt met de Ruud Jansen Band. Gewoon omdat we onze laatste muzikale jaren relaxte willen invullen en onze eigen muzikale keuzes willen maken. Overigens was een van onze eerste band-optredens met bassist Hein Piscaer op het podium van Victorie, toen nog het Wapen van Heemskerk, in de Breedstraat 33 te Alkmaar. Dat was in 1976. Gemeenschappelijke keus blijft het bandje The After Beatles met Ruud Jansen, Charles Duijff, Cees van der Laarse en Paul Bakker. Dat bandje houden we nog wel even aan. Ruud genoot wel zichtbaar van deze reünie van de Soulful. De repetities waren al een feestje vertelde hij me.

Gill Rijnenberg (foto hieronder) speelt gitaar in de band. Verschijnt Gill op het podium dan is het publiek er "als de kippen" bij. Echte fans weten wat ik bedoel.

Jeffrey Rademaker (foto hieronder) werd uitgenodigd ter ondersteuning van dit optreden. Jeffrey is een veelzijdig gitarist die met vele formaties speelt. Begeleiding van Dane en Alain Clark is voor hem dus niet zo Hard To Handle....

De play-list van 6 januari 2017. Toegift was het overbekende AMEN.

Dan nog even een stukje geschiedenis. De Soulfull Blues Quality Opgericht in 1966 door Joop de Kleuver, Rob v. d. Galiën en Dries Bonnes. Eerste naam Save our Soul. De naam Soulful Blues Quality werd gevonden op de hoes van het Otis Redding album Soul Ballads. Zanger was toen Maurice Busby. In juni 1967 kwam organist Ruud Jansen bij de band. Na een paar weken repeteren verliet Maurice de band maar die had nog wel een vriendje die ook aardig kon zingen, zei hij, en dat werd Dane Clark . Omdat de band Atlantic Soul wilde spelen, en dan met name veel van Otis Redding, kwam er behoefte aan blazers. Eerste saxofonist was Pieter Kousemaker. De blazerssectie werd gaande weg uitgebreid met Jack Vrolijk, trompet, Richard v. d. Galièn sax, en Ted Serné, altsax. Eind 1968 vond een ingrijpende bezettingwijziging plaats. Rob en Joop en Richard gingen en werden vervangen door Douglas Jacobino, bas en Bep Zwerus, drums. Dries Bonnes verliet als laatste origineel lid de band en werd vervangen door Gill Rijnenberg op gitaar .Toen ook Pieter vertrok, kwamen er twee nieuwe blazers bij, de uit Set Illusion afkomstige Hans en Edgar Kat. Deze formatie heeft gespeeld tot 1971, toen Ruud en Bep de band verlieten om verder te gaan met Caboodle. Soulful heeft daarna nog wel doorgedraaid met een nieuwe organist en drummer. Soulful maakte in 1968 een single met drie nummers± Wasting my time, Sweet Wine en Practical English. Uitgebracht op het Daddy´s label van Jan Hupkens. (2-9-2012 Met dank aan Ruud Jansen voor de foto's en het commentaar)