IK GEEF ALLE BLOEMENDALERS EEN DIKKE ZOEN, ZOLANG IK HET NIET MET ANDRIES KNEVEL HOEF TE DOEN
23 augustus 2016 Eindelijk zomer in Nederland en BAM op een terrasje met Brigitte Kaandorp ergens in Bloemendaal, een knus horecaplekje en het loopt volgens mij als een trein. Gezelligheid staat hier centraal. Ik riep het al “BAM” !!! en niet zonder reden, want BAM staat voor Brigitte Allegonda Maria Dat klinkt religieus Brigitte ……Ben je vroom?
“Vroom? Nou nee ik ben Katholiek opgevoed door mijn ouders, maar dat is jammerlijk mislukt allemaal” zegt ze lachend.
In je jeugdjaren wel verplicht naar de kerk?
“Ja, o ja mijn ouders gaan nog steeds naar de kerk en mijn vader zit aan de buis gekluisterd als de Paus de zegen uitspreekt. Zelf was ik het een tijdje kwijt, maar ik heb het wel teruggevonden op mijn manier. Het klinkt een beetje vaag ik weet het…..”
Een hoop mensen beleven hun geloof op hun eigen manier, jij gaat dus zelf niet meer naar een kerk. Maar geldt dat bijvoorbeeld ook voor Kerst? Misschien wil je dan zelf wel zingen?
“Nou met de Kerst….ja….Mijn man is protestant opgevoed en die gaat nog weleens naar de kerk, hoewel hij minder gelooft als ik als het puntje bij paaltje komt. Wij hielpen de dominee van de kerk tegenover de Stinkende Emmer in het Ramplaankwartier nog weleens. Hoe heet die kerk ook weer…de opstandingskerk. Mijn man verzorgde daar een kinderdienst. De matinee voor Kerstavond. Hij nam dan een kist met kleren mee, herderskleren, kleding van Jozef en Maria en ik las het verhaal voor en deed een toneelstukje met de kinderen. Maar die dominee verblijft nu in Zandvoort en de kerk is er niet meer. Dat was vroeger…toen het nog allemaal leuk was.”
Je hebt een levensmiddelenbranche aan interviews en muzikale contacten achter de rug. Ooit geïnterviewd door Hanneke Groenteman, ging de kuip in met Cor Bakker, zingt je eigen schlagers, Nederland biedt jou als cabaretière een Supermarkt…. Op het internet is te lezen dat het interview met Hanneke Groenteman heel speciaal was. Wat was er zo speciaal?
“Nou dat weet ik niet meer. Eigenlijk zijn alle gesprekken met Hanneke Groenteman speciaal. Het is een leuke vrouw. Het staat nog wel ergens op een filmpje van een DVD-box die ik ooit uitgaf.
Nu geïnterviewd door een Duijff met een boodschap die luidt dat ik het zeer waardeer dat je dit interview met het diertje van de vrede wil doen. Ik gun je een vredig bestaan. Heb je nog steeds angst voor Andries Knevel?
“Nou…je weet nooit wanneer die toeslaat natuurlijk” zegt ze lachend.
Hoe is dat lied je eigenlijk ontstaan? Koos je zo maar een willekeurig persoon?
“Nou nee…. Ik reed hier een keertje op de Zijlweg in Haarlem, onder het treinviaduct, ik weet ook niet waar het vandaan kwam, ik denk van God gegeven toen kwam er ineens een zin voorbij in mijn hoofd. Dat heb je als liedjesschrijver, dan komen er weleens zinnen voorbij. Die zin luidde: Als ik het maar niet met Andries Knevel hoef te doen…ik weet ook niet waar die vandaan kwam. Ik dacht dit is een leuke zin voor een liedje.
Heeft Andries Knevel je dat kwalijk genomen?
“Nou ik werd diverse malen gevraagd als gast bij Knevel & v.d. Brink (fragment staat ook ergens op internet) Daarbij zou ook Andries aanwezig zijn. Ik vond het een beetje flauw om niet te gaan. Andries voelde me wel aan de tand. Maar ja ik zei het is te leuk, er werd gelachen en uiteindelijk was hij heel schappelijk. Mag ik het nog wel blijven zingen vroeg ik, want het is een grote hit. Dat vond hij na even nadenken prima. Het blijkt een heel aardige vent. Later kreeg ik nog een mailtje of ik een leuk verhaaltje voor hem wilde maken voor in zijn familieboek, toen hij 60 werd. Dat heb ik toen ook voor hem gedaan. Heel sportief van hem. Later berichtte hij me bovendien dat de halve familie Knevel het bewuste liedje als ringtoon had op hun mobieltje. Nogmaals een hele sportieve familie dus.”
Ik ga je niets vragen over alles dat toch al op bijvoorbeeld Wikipedia over je is te lezen. Daarnaast bestaat natuurlijk je eigen Website, brigittekaandorp.nl waarop o.a. jouw biografie en informatie over CD’s, DVD’s en het Lees- en liedboek. Waar gaat dat Lees- en liedboek over?
“Nou je kent die Beatle-boeken wel met al hun liedjes, de teksten en akkoorden. Ik dacht, dat moet er van mij ook maar eens komen. Je zet het op de piano en je kan mijn liedjes spelen en zingen. Het is simpel van opzet. Niet te moeilijke arrangementen. Zelf kan ik ook maar net met een piano overweg”
Zijn al jouw liedjes ook van jouw hand?
“Nee, ik denk vijftig procent. Andries Knevel maakte ik bijvoorbeeld samen met Theo Nijland. Ik ga nogal eens te rade bij collega’s. Teksten maak ik zelf, maar muziek is niet mijn aller sterkste punt. Ik heb heel veel mezelf op de piano begeleid en heb wel tien jaar klassiek vioolles gehad, van mijn achtste tot mijn achtiende. Ik liet liedjes vaak heel simpel arrangeren, dusdanig dat het heel intelligent klonk, maar voor mij goed te doen begrijp je wel. De laatste tijd heb ik wel vaak een pianist mee, Cor Bakker, maar ook Bernd van den Bos. Hij is een jong talent die onder meer met Simone Kleinsma werkt. Hij speelde ook in de Andre van Duin revues.”
Mijn insteek is vanmiddag natuurlijk Bloemendaal… Je roots liggen in Haarlem. Hoe kwam Bloemendaal in beeld?
“Ik woonde op kamers in Haarlem en er was altijd wat. Ik moest er vaak na korte tijd weer af. Ik dacht ik moet wat van mezelf. Ik was pas 27 moet je nagaan. Ik denk dat ik wel dertig huizen heb gezien. Vooral in Haarlem, Overveen, Bloemendaal was te duur en zo kwam ik uiteindelijk
in een gezellig klein staatje in Overveen terecht. Ze vroegen toen 290.000 gulden, hoeveel is dat nu, zo’n 140.000 euro of zo. Dat zou in deze tijd niet meer kunnen. Ik leefde toen al volledig van het cabaret-vak, had een klein bedrag zelf, maar kon toen nog gemakkelijk een hypotheek krijgen. Ik woon nog altijd in die straat.”
Had je in Haarlem “n heel zwaar leven” ?
“Ja natuurlijk een heeeel zwaaaar leven hahaha” Altijd maar weer presteren. Maar om nieuwe teksten te verzinnen zorg ik nog altijd dat mijn hoofd leeg is. Dat is best moeilijk, maar dan kunnen er weer nieuwe dingen in”
Bloemendaal is qua infrastructuur een zeer lang gestrekte gemeente. Nog niet heel lang geleden kwam Bennebroek daarbij. Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Bennebroek. Welk gedeelte van ons mooie dorp spreekt jou het meest aan?
“Ja ik woon eh….ik zeg het nooit zo vaak. Ik zeg altijd dat ik in Haarlem woon, dat kennen de mensen beter….maar ik woon op de rand van Haarlem in Overveen. Ik houd erg van dit gekke, gekke dorp… Het was vroeger een beetje het sneue zusje van Bloemendaal, een beetje kneuzig zusje van Bloemendaal… Overveen was het net niet helemaal weet je…. Maar het wordt heel populair nu, het wordt helemaal dichtgebouwd. Mede dankzij de IJssalon bruist het kleine centrum en trekt nog veel toeristen ook, bij voorbeeld Duitsers. Het terrein van het Marine Hospitaal wordt volgebouwd en ook het vroegere tennispark van Wimbledon.”
In een van jouw conferences vertel je over de teleurstelling wanneer iemand de maagdelijke sneeuw heeft belopen, of geschonden zo je wilt nog voor je zelf de buitendeur opende. Sneeuw geeft altijd een romantisch jasje aan de natuur. Ben je natuurliefhebster en romantisch?
“Ja de conference van de postbode is dat. Romantisch? Ja ik ben heel romantisch, iedereen is toch romantisch? Hoewel… mijn man is minder romantisch. Die komt niet snel met een bos rode rozen of een fles champagne aanzetten. Ik zelf wil nog weleens wat aardigs voor ons organiseren.We zijn zeker natuurliefhebbers en houden ook van kamperen.”
Het lijkt me een behoorlijke opgaaf steeds een nieuwe show te bedenken. Waar ontstaan de meeste ideeën…. Thuis in de vertrouwde omgeving of bijvoorbeeld tijdens een wandeling op het mooie landgoed Elswout ? Geeft het stress? Maak je ook gebruik van teksten van anderen?
“Ik zei het al eerder, je moet proberen he hoofd leeg te maken. Maar ik heb het weleens gehad dat ik vijf weken voor een try-out nog bijna niets had. Twee liedjes en de opening, dus stress geeft het zeker. Je moet toch zeker anderhalf uur programma hebben. Toen ben ik met een vriend door het bos gaan lopen en we bedachten onderweg van alles en werkten dat later in een klein café uit. Ik maak geen gebruik van teksten van anderen. Herman Finkers bijvoorbeeld heeft zijn eigen stijl en dat geldt ook voor mij. We zouden elkaars conferences nooit kunnen overnemen. Wel zingen samen. Misschien gaat dat ooit nog gebeuren”
Wie bewonder jij zelf het meest op jouw vakgebied? Wellicht collega’s die er niet meer zijn, maar welke collega’s van nu?
“Ik kijk en luister nog altijd met bewondering naar Toon Hermans. Die had zo’n unieke timing. Hij was zo relaxed. Maar een goede collega van nu vind ik bijvoorbeeld Ronald Goedemondt. Ook de Oudejaarsconference van Herman Finkers vond ik erg goed. Hans Teeuwen vind ik ook erg goed. Hij gaat wel erg ver, maar komt er toch mee weg. Ik ben nieuwsgierig naar zijn nieuwe programma”
Tenslotte heb je nog iets mee te geven aan de lezers van Bloemendaal.nieuws.nl ? Treed je bijvoorbeeld weleens op in het Openluchttheater Caprera?
“Caprera? Ja hoor daar treed ik regelmatig op. Niet elk seizoen en soms alleen met liedjes, maar ook wel in combinatie met cabaret. De bloemendalers in het algemeen iets meegeven? Nou mensen geniet nog een beetje van de zomer en laten we het leuk hebben samen.”
