Openhartig interview met Bloemendaal's burgemeester Michel Rog

Op 3 oktober 2024 werd Michel Rog beëdigd en geïnstalleerd als burgemeester van Bloemendaal. Redacteur Charles Duijff van Nieuws.nl had een openhartig interview met hem over zijn roots en zijn eerste bevindingen als burgervader.

U bent 3 april 1973 geboren in Den Bosch in Brabant, van oudsher een katholieke provincie. Waren uw ouders religieus?  

Mijn achternaam Rog is een Scheveningse naam.  Mijn ouders komen uit Den Haag en Scheveningen en die zijn naar Den Bosch verhuisd. Daar ben ik hervormd opgegroeid, ging wel af en toe naar de kerk, maar we waren totaal niet dogmatisch. Dat zit ook niet in mij. 

Ik ga meteen naar uw middelbareschooltijd. Die begon in 1986. U was 13 jaar en al heel jong geïnteresseerd in politiek. Hoe is dat zo gekomen?

Dat zit echt in mij. Het is niet iets wat mijn ouders bijvoorbeeld hadden. Mijn ouders waren geëngageerde inwoners, niet politiek actief en die waren dus helemaal niet lid van een politieke partij.  Maar ik herinner mij, vanaf jonge leeftijd las ik al de kranten en keek ik naar het Journaal. Ik was Ik was bezig met de maatschappij en met politiek. Ik vond dat reuze interessant!

Tijdens het afwassen en afdrogen, -dat deed je vroeger- (we lachen), had ik altijd al allerlei gesprekken met mijn moeder over wat ik recent had gelezen, gehoord en gezien. Ik was daarin gewoon heel betrokken en mijn moeder stelde daar vragen over, dus die voedde mijn belangstelling eigenlijk.  Ik praatte er dus veel over met mijn ouders, mijn belangstelling in politiek groeide en toen ben ik inderdaad al heel jong ook lid geworden van de jongerenafdeling van D66.

Kwam dat ook omdat u vrienden had in die tijd, die dezelfde belangstelling hadden?

Nee, toen al grappig genoeg was het een bewuste keuze voor het politieke midden. Ik dacht dan kijk ik een tijdje hoe dat voelt en maak daarna wel een keuze voor waar ik me echt thuis voel.  Maar ik voelde me daar lange tijd thuis en ben toen ook lid geworden van D66. Tot veel later waarbij een moment kwam in mijn leven toen ik dacht tja, dit is het voor mij toch niet helemaal. 

Het individualisme sprak me wat minder aan, het ging mij toch meer om gemeenschapsdenken en om de samenleving die het samen doet. Meer ideologisch geladen zeg maar. Dat sprak mij meer aan, dus later (2006) ben ik lid geworden van het CDA. 

U had veel interesse in het onderwijs, want want u ging na de HAVO een lerarenopleiding maatschappijleer volgen. Waarom specifiek maatschappijleer?

Mijn leraar geschiedenis heeft bij mij eigenlijk het vuurtje aangewakkerd voor het onderwijs.  Die man kon prachtig vertellen!  Ik heb nog steeds af en toe contact met hem. Ik vond het een geweldige leraar en ja, hij raakte mij en dat ging over geschiedenis en staatsinrichting natuurlijk. Dat is weer politiek en ik ben toen naar de lerarenopleiding gegaan en heb me verder georiënteerd.

Toen bleek geschiedenis toch ook wel heel veel met de oudheid en middeleeuwen te maken en daar lag mijn interessegebied gewoon minder. Maatschappijleer was eigenlijk de nieuwste geschiedenis. Staatsinrichting was eigenlijk datgene wat mij precies interesseerde en dat ben ik dus gaan studeren. Ik heb dat ook met ontzettend veel plezier ook gedaan.  

Daarna ben ik in 1998 en 1999 dus ook twee jaar docent maatschappijleer geweest aan het Cambreur College in Dongen (tussen Tilburg en Breda) Ik woonde toen in Tilburg. Dat was een stukje fietsen, maar dat deed ik graag. Ik heb in Dongen op alle niveaus maatschappijleer gegeven.  Daarna ben ik eigenlijk na twee jaar gaan doen waar ik les over gaf en toen ben ik ook echt politiek actief geworden en bij vakbond de Unie in Hoofddorp gaan werken.  Dat was ook een van de dingen waar ik waar ik les over gaf hè, over arbeidsverhoudingen. 

Tussen 2002 en 2006 werd u fractievoorzitter van D66 in de Amsterdamse stadsdeelraad De Baarsjes in Amsterdam. Dat lijkt me wel een heel andere cultuur dan de Brabantse…

Zeker, zeker, dat is het ook!  Ik had vrienden wonen in Amsterdam en ik kwam er in mijn studententijd ook regelmatig. Mijn baan bij de vakbond die ik graag wilde, die ik echt ambieerde, die was in Hoofddorp.  Dus dat was voor mij een logisch moment om in Amsterdam te gaan wonen en dat heb ik toen ook gedaan. Maar heel anders inderdaad, heel veel stadser natuurlijk dan Tilburg en Dongen waar ik woonde en werkte. Maar dat heb ik ook heel prettig gevonden.

Het was in die jaren misschien ook niet zo politiek rumoerig als het nu soms kan zijn?

Het was toen een andere wijk dan nu, met veel armoede. Het was een van de wijken waar de meerderheid van de bewoners niet van Nederlandse afkomst was. Nogmaals, het was toen echt een heel andere wijk dan nu. Maar ik heb het er heel erg naar mijn zin gehad en Ik ben daar dus ook inderdaad vier jaar politiek actief geweest.

Dat vakbondswerk, hoe kwam u erbij om naast politieke activiteiten ook vakbondswerk te gaan doen? U was ook betrokken bij de burgerluchtvaart?

Vakbondswerk is belangenbehartiging, dat past bij mij en dat heeft ook wel met politiek te maken. Dat is iets wat ik heel erg leuk vind. Ik ben toen inderdaad ook luchtvaart-onderhandelaar geworden. Ik kwam over de vloer bij bedrijven als KLM en Transavia en deed ook daar aan belangenbehartiging bij reorganisaties, soms ook individueel, bijvoorbeeld als mensen ontslagen werden. Ik vond dat mooi werk.

Ik ben in die tijd ook mijn vrouw tegengekomen, want zij werkte voor KLM en werkt daar nog steeds als stewardess. Zij zat toen In de ondernemingsraad bij KLM en zodoende heb ik haar ontmoet, ook een reden dat ik daar met veel plezier op terugkijk.

Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 stond u nummer vijf op de CDA-kandidatenlijst en werd u verkozen tot Kamerlid. Dat was keihard werken!

Zeker zeker, en dat deden we als gezin met jonge kinderen, dus daar hebben we ook privé wel offers voor gebracht.  

Had u in de kamer binnen de fractie van het CDA een specifieke taak?

Jazeker, ik was onderwijswoordvoerder. Dat heb ik heel eervol gevonden om te doen en Ik heb ook heel bewust gesolliciteerd als tweede Kamerlid in de hoop dat ik ook de portefeuille onderwijs mocht beheren. Dat is waar mijn hart lag en waar ik van toegevoegde waarde kon zijn! Dat heb ik dus acht en half jaar gedaan.

 Heeft u nog weleens heimwee naar de functie van onderwijsdocent?

Eerder als Tweede Kamerlid en ook nu als burgemeester geef ik gastlessen op scholen en dat vind ik altijd hartstikke leuk om te doen! We hebben bijvoorbeeld in Bloemendaal heel veel klassen die in het kader van ‘raadslid In de klas’ op het gemeentehuis langskomen en die vertel ik altijd over de gemeentepolitiek. Dus op de een of andere manier komt lesgeven altijd wel weer op mijn pad.

Men heeft de maatschappelijke diensttijd (MDT) willen afschaffen. Dat gaat gelukkig niet door.  Er wordt in het onderwijs gedoceerd over burgerschap. Ik heb begrepen dat bij MBO-opleidingen de vakken burgerschap en maatschappelijke dienstverlening verplicht worden? 

Ja inderdaad, daar heb ik altijd voor gestreden. Ik was ook woordvoerder maatschappelijke diensttijd, dat is toen door door Sybrand Buma in het regeerakkoord gekomen. Ik was degene die dat heeft verdedigd en Ik heb me altijd druk gemaakt om goed burgerschapsonderwijs in het middelbaar beroepsonderwijs. Ik zag dat het op sommige scholen helaas een beetje werd afgeraffeld en dat vond ik niet goed.  Ik denk dat Iedereen er baat bij heeft ook iets te leren over hoe democratie en de rechtsstaat werkt, maar ook dat je leert met elkaar samen te werken hè.  Dus die burgerschapsopdracht is heel waardevol. Nogmaals Ik heb me daar altijd heel druk over gemaakt en voor ingezet.

U bent tijdens uw Kamerlidmaatschap voor de gemeente Alkmaar ook als formateur en informateur werkzaam geweest. Was dat in de periode toen de heer Bruinooge daar burgemeester was?

Klopt inderdaad. Ik ben een keer informateur en een keer formateur geweest in Alkmaar en ik ben ook informateur geweest in Opmeer. Dat was in de tijd dat Anja Schouten burgemeester van Alkmaar werd.

Mijn werkzaamheden in Alkmaar vingen aan op initiatief van de lokale partij die toen het grootste was. Het ging om partijen bij elkaar brengen en het proces begeleiden in de onderhandeling tussen partijen die samen een nieuw college gingen vormen. Ik was toen zelf tweede Kamerlid en ik werd gevraagd of ik die begeleiding wilde doen.  Het was na de verkiezingen en dan is er eigenlijk altijd een informateur en formateur. In dit geval was ik dat. Kijk, die lokale partij was de grootste geworden en die hebben niet een landelijk netwerk. De politiek leider van die partij die ik nog kende uit de vakbeweging van De Unie, heeft mij dus voorgedragen als informateur en daar was draagvlak voor bij de andere partijen.  Het grappige was, de eerste keer dat ik informateur was zat daar namens het CDA aan tafel Falgun Binnendijk, die dus nu mijn collega, d.w.z. burgemeester van Heemstede is. Dus die ken ik ook al 10 jaar. Hij zat toen namens het CDA in de raad van Alkmaar en werd later wethouder in Castricum.

Vanaf 17 december 2021 werd u wethouder financiën, sport en openbare ruimte in Haarlem. Dat liep mis vanwege het Corona-beleid. Wat deed u na uw vertrek uit Haarlem tot 3 oktober 2024, toen u burgemeester van Bloemendaal werd? 

Ik ben toen eigenlijk voor mezelf gaan werken en heb diverse interim klussen gedaan. Ik ben interim bestuurder bij een school geweest en ik zat in meerdere raden van toezicht. Ik heb een maatschappelijk lobby kantoor helpen oprichten, dus Ik ben op veel verschillende terreinen bestuurlijk- en adviserend actief geweest. Dat heb ik heel leuk gevonden maar tegelijkertijd hè, zoals je weet, het is niet mijn keus geweest. Ik ben in Haarlem uiteindelijk zelf opgestapt. Ik vond het heel jammer dat mijn wethouderschap toen stopte en het lokale bestuur sprak me enorm aan. Dus Ik was heel blij dat deze vacature hier vrijkwam en daar heb ik met heel veel plezier op gesolliciteerd.

U stapte over van het CDA naar de partij Nieuw Sociaal Contract (NSC). Vanwaar die verandering?

Dat is iets wat op beetje voor mij op de achtergrond speelde. Op dat moment was ik geen wethouder meer maar dus zelfstandig ondernemer. Twee jaar na het einde van mijn wethouderschap gebeurde veel met Pieter Omtzigt. Ik heb 8,5 jaar heel fijn met hem samengewerkt, hij was echt mijn maatje In de fractie. Ik mocht hem dus heel graag en ik vind zelf dat het toen niet chique is gegaan rond de lijsttrekkersverkiezing en dat hij gepasseerd werd. Ik vond dat heel teleurstellend.  Ik heb toen besloten, nadat hij een partij oprichtte, om solidair met hem te zijn en lid van zijn partij te worden.

Dat maakt niet dat ik ineens heel anders in de wereld sta. 

Ik denk politiek-maatschappelijk niet anders dan toen ik lid was van het CDA, maar ik heb wel de keus gemaakt om met hem mee te gaan. Ik ben lid geworden van NSR maar heb niet gesolliciteerd naar een plek op de lijst.  Ik heb overigens ook in dit traject hè, ik bedoel mijn sollicitatie naar het burgemeesterschap van Bloemendaal, daarbij heb ik geen gebruik gemaakt van een kruiwagen van nieuw sociaal contract.

Ik heb niemand daarover geïnformeerd.  Ik heb de sollicitatie heel bewust op eigen kracht gedaan. Ook omdat ik boven de partijen wil staan.

Dan hebben we het over dualisme, dat is begonnen in 2002, de periode toen u werkzaam was in stadsdeelraad de Baarsjes in Amsterdam. 

Dat is toen inderdaad begonnen en Ik heb het altijd een hele goede ontwikkeling gevonden. Voor mij speelde nu ook -vaak zijn burgemeesters ook wel lid van een partij en ja Ik ben ook lid- maar ik heb heel bewust niet de partij gebruikt in die sollicitatieprocedure. Ik heb Pieter Omtzigt op de avond dat ik werd voorgedragen, dus toen ik wist dat ik burgemeester ging worden, pas toen heb ik hem geïnformeerd dat iemand die lid is van NSC burgemeester ging worden. Nou dat vond hij natuurlijk hartstikke leuk. Maar ik heb heel bewust die afstand gehouden, omdat ik hier echt onafhankelijk wil zijn. Je weet nooit, stel je voor dat hier ooit NSC mee gaat doen. 

Alle 19 raadsleden en alle fracties zijn me even lief. Ik wil daarin heel principieel boven de partijen staan. 

Vanwege uw politieke interesse, kriebelt het nooit om toch een beetje een beetje mee te sturen?

Ik houd van politiek debat en ook als onafhankelijk voorzitter van bijvoorbeeld de gemeenteraad kom je enorm aan je trekken. Want ik geniet van het politieke debat wat plaatsvindt. In de Tweede Kamer was ik niet alleen woordvoerder onderwijs, maar ik was bijvoorbeeld ook voorzitter van de vaste Kamercommissie voor Sociale Zaken. 

Dus dan ben je als kamerlid die commissiedebatten aan het voorzitten.  

Dat is net zo mooi dan wanneer je zelf meedoet en dan ben ik er vooral op gericht dat het debat goed plaatsvindt en iedereen aan zijn trekken komt. Dat vind ik een heel waardevolle taak, want Ik wil ook dat het politieke proces goed loopt. Dus nee dan kriebelt dat niet. Natuurlijk denk ik wel eens ‘oh ik zou me kunnen voorstellen dat je nu dit of dat’ Maar ik vind het mooi om dienend te zijn aan dat politieke debat.

U heeft als burgemeester de wettelijke taken in uw portefeuille. Heeft u zelf dingen geambieerd die u aan uw taken wilde toevoegen, of heeft men voor u de portefeuille samengesteld?

Ik nam natuurlijk de portefeuille over die ook mijn voorgangers hadden, zowel de interim-burgemeester als de kroonbenoemde burgemeester voor mij, want in het coalitieakkoord, in het collegeakkoord, is ook de taakverdeling gewoon vastgelegd. Dat laat onverlet dat er natuurlijk dingen opkomen tijdens een zittingsperiode, die je nog niet bedacht.

Bijvoorbeeld de aankondiging van de komst van een hospice in Bloemendaal en weerstand daartegen door enkele bewoners. Dat is wel iets waar eerder ook waarnemend burgemeester Broekers-Knol mee bezig is geweest, toen twee wethouders uitvielen.  Dat is dus iets waar ook ik nu inhoudelijk en bestuurlijk verantwoordelijk voor ben, dus daar heb ik de gesprekken over met de erven en met hospice Haarlem.  Tijdens heel veel gesprekken die Ik heb met ondernemers, bij 60-jarige huwelijken of met mensen uit verenigingen, bijna Iedereen begint hierover. Iedereen vindt het heel erg wat er gebeurd is. Ik ben heel blij dat de Raad en het College hebben gezegd ‘wij willen heel graag toch dat er een hospice komt’ 

Omdat wij dat met elkaar willen zijn we dus in gesprek om te kijken of we dat op een andere manier en op een andere plek kunnen realiseren. Daar voel ik me ook verantwoordelijk voor om daar een bijdrage aan te leveren. 

Hoe zijn de omstandigheden in Bloemendaal wat betreft bedreigingen of intimidatie van leden van het gemeentebestuur of ambtenaren? Via het nationale nieuws bereikt ons het bericht dat het bijvoorbeeld steeds moeilijker wordt om nieuwe raadsleden te vinden en dat sommigen vroegtijdig afhaken.

Wat ik zie is dat raadsleden heel hard werken, heel veel uren werken voor een zeer bescheiden vergoeding. Dat is wel iets waar ik wel wat zorgen over heb.  We hebben in een goed werkende democratie ook goede raadsleden nodig! We hebben gelukkig goede raadsleden, maar die werken wel heel hard voor een hele lage vergoeding.

Dus ik zou het zelf heel verstandig vinden als dat meer in evenwicht komt. 

Ook in kleinere gemeenten gaat er in de huidige tijd heel veel uren raadswerk zitten. Als je een gezin hebt en een voltijds baan, dan is dat wel heel moeilijk om daarnaast raadswerk te doen. Wat bedreigingen betreft, ik denk dat dit in onze gemeente gelukkig niet echt speelt.

Wilt u tenslotte zelf nog iets aan de inwoners van Bloemendaal?

Zeker. Wat ik mooi vind om te zien, ondanks dat er soms een negatief beeld ontstaat bijvoorbeeld door zo’n situatie met een hospice, dat -en dat vind ik belangrijk om te noemen- tegelijkertijd ontzettend veel positieve dingen samen worden gedaan. 

Er wordt echt heel veel vrijwilligerswerk uitgevoerd en aandacht besteed aan goede doelen. Dat gebeurt in alle vijf de dorpskernen. Ik vind eerlijk gezegd, ook dat is iets wat weleens benoemd mag worden.  Hoeveel er wel wordt omgekeken naar elkaar en hoeveel initiatief er wordt genomen om dingen samen tot succes te brengen. Dat zie ik nu ook op de Sparrenlaan in Aerdenhout. Ontzettend veel mensen zijn daar nu actief als vrijwilliger. Dat vind ik hartstikke mooi!  Het gaat niet altijd meteen van het begin makkelijk, maar je ziet wel dat nu Iedereen daar samen de schouders onder zet.

Hetzelfde geldt voor het hospice. Veel mensen zijn nu betrokken en gemotiveerd: ‘ hoe kunnen we dit alsnog tot een succes maken!’ Dat vind ik heel fijn om te zien en dat dat doet mij als burgemeester bijzonder goed. Daar wil ik dus zelf ook een bijdrage aan leveren.

Ik wil dan ook heel graag de schijnwerpers zetten op al die mooie initiatieven! Het zou zonde zijn als we alleen maar klagen en niet de mooie dingen zien die er gebeuren!